Problem „cichej” przemocy domowej nasilił się znacznie w ostatnim czasie, kiedy z powodu pandemii koronawirusa ofiary były zmuszone przebywać w zamknięciu ze swoimi oprawcami. Wiele osób staje się ofiarami przemocy domowej, a pandemia dodatkowo sprawiła, że nie mamy gdzie uciec. Ofiary – osoby dotknięte przemocą pozostawione są często same sobie. Znoszą przemoc ze strony swoich bliskich. Nie mogą poprosić o pomoc pozostając w domu.

Międzynarodowy znak – dyskretne wezwanie na ratunek. Sygnał migowy – nie foniczny, który ma pomagać ofiarom przemocy domowej. To właśnie dla osób dotkniętych przemocą kanadyjska organizacja Canadian Women’s Foundation opracowała „Sygnał o pomoc – POMÓŻ MI” umożliwiający wezwanie pomocy, bez potrzeby wypowiadania tego apelu na głos. Przełamuje on barierę językową, czy kulturową. Nie wymaga bliskiego kontaktu, może być pokazany nawet przez okno, na ulicy czy podczas rozmowy w internecie. „POMÓŻ MI” jest dyskretnym sygnałem, który możemy wysłać do kogoś kogo znamy lub całkowicie obcej nam osoby. Znak „pomóż mi” to wezwanie o pomoc, zrozumiałe na całym świecie. To prosty gest ręką, który ofiara przemocy może dyskretnie pokazać np. kurierowi, sprzedawcy w sklepie. Ofiary przemocy domowej w obawie przed oprawcą często nie informują osób postronnych o rozgrywającym się dramacie. Z myślą o takich osobach powstał ten znak.

Znak „pomóż mi” jest to prosty i czytelny ruch dłoni, który może nawet uratować ludzkie życie. Wykonanie tego znaku jest proste: Pokaż otwartą dłoń. Złóż dłoń w pięść chowając kciuk do środka.

Jak twierdzą pomysłodawcy „sygnał o pomoc – pomóż mi” nie pochodzi z używanego przez niesłyszących i niedosłyszących języka migowego i nie ma żadnego innego znaczenia. Opracowując ten znak Canadian Women’s Foundation konsultowała się ze środowiskami osób niesłyszących.

CO ZROBIĆ, GDY KTOŚ POKAŻE NAM TEN ZNAK?

1. Nie powinniśmy dawać oznak, że coś jest nie tak. Staramy się nie zmieniać tonacji głosu, szczególnie gdy obserwuje i słyszy nas osoba, która potencjalnie może być sprawcą przemocy. Ofiarę mogłoby to narazić na konsekwencje. Bez paniki oraz uważając na swoje bezpieczeństwo – starajmy się zapamiętać jak najwięcej szczegółów, aby w ten sposób pomóc.
2. Zakończ spotkanie lub rozmowę, tak jakby nic się nie stało.
3. Skontaktuj się z policją pod numerem alarmowym 112 i wyjaśnij sytuację – podając jak najwięcej szczegółów oraz poinformuj, że osoba ta w ten sposób poprosiła nas o pomoc.

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie wspólnie z 12 gminami z powiatu olsztyńskiego od wielu lat, bierze udział w kampaniach dotyczących sprzeciwu stosowania przemocy.

Kampania „Biała Wstążka”, jest sprzeciwem przemocy stosowanej wobec kobiet oraz złożenie deklaracji przerwania milczenia w kwestii jej stosowania, jak również wstrzemięźliwość przez stosowaniem przemocy we wszystkich jej formach i chęć reagowania na wszelkie jej przejawy. W ramach tej kampanii w sobotę 4 grudnia br. pracownik PCPR pełnił dyżur telefoniczny, 4 osoby uzyskały wsparcie.

Na terenie powiatu olsztyńskiego rozwieszono plakaty informujące, mówiące o tym gdzie można uzyskać wsparcie, kogo należy informować jeśli widzimy przemoc lub też o niej wiemy.

W ramach Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie funkcjonuje Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej z Punktem Interwencji Kryzysowej w Biskupcu, gdzie osoby dotknięte przemocą mogą otrzymać schronienie oraz zostaną objęte opieką i wsparciem psychologa i prawnika.

Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej, realizuje programy korekcyjno-edukacyjne dla sprawców przemocy. W 2021 r. programy odbyły się w Biskupcu, Barczewie, Dobrym Mieście, Jezioranach i Purdzie oraz  Olsztynku. Po raz 5 został przeprowadzony program psychologiczno-terapeutyczny, dla sprawców przemocy, w Olsztynku.

W Centrum działa Punkt Konsultacyjny dla Osób Uzależnionych, Współuzależnionych i Ofiar przemocy. W ramach punktu zatrudnieni są specjaliści, którzy przyjmują w Starostwie Powiatowym w Olsztynie, przy Placu Bema 5 w pokoju nr 122, po wcześniejszym kontakcie telefonicznym pod nr telefonu 665 237 899, 544 38 00 lub 89 544 38 00. 

Całodobowo działa też telefon interwencyjny 665 237 899.